فایل مختصری بر تمرین های وقفه دار برای بهبود استقامت در فوتبال – به روز شده
تمرین های وقفه دار برای بهبود استقامت در فوتبال
چکیده :
فوتبال به خصوصیات و مشخصاتش، مربیان بدنساز تیم ها را وادار به ساختن تمرین هایی می سازد که استقامت را بهبود بخشید .در روش های استفاده شده، روش تقسیمی یا تمرین وقفه دار بسیار موثر است، مثلا در یک فرآیند به وسیله انقطاع ( ناپیوستگی ) می توان نیرو را تقسیم کرد این تحقیق بهبود و پیشرفت در متابولیسم هوازی و غیر هوازی اتفاق خواهد افتاد و علاوه بر آن، امکانی را به وجود می آورد که زمان بیشتری را با شدت بیشتر و با سرعت متنوع کار کرد . این نوع از کارها می توانند با توپ باشند بنابراین بازیکنان می توانند شرایط مسابقه را تنظیم کنند.
مقدمه :
به بازیکنی با استقامت عالی گفته می شود که بتواند از علم تکنیکی و تاکتیکی به خوبی ظرفیت جسمانی اش در تمام مدت مسابقه استفاده کند تا حرکات سودمند و بدون کاهش بازدهی مورد نیاز در مسابقه داشته باشد. استقامت یکی از مهمترین اجزای آمادگی جسمانی است . عامل اساسی و بنیادی استقامت دوام آوردن و مقاومت کردن حقیقی است.
هنگامی که ما درباره ی سایر خصوصیات جسمانی مانند سرعت، نیرو و قدرت صحبت می کنیم آنها را به بازده نهایی ربط می دهیم . به عبارتی دیگر، این تحقیق درباره تولید ظرفیت جسمانی سرعت، قدرت و نیرو در یک یا چند مرحله مشابه در طی مدت زمان های طولانی است .
ویژگی های ورزشی :
الگوی تمرینی می تواند دارای وقفه و گردشی باشد حتی دارای وقفه های مکرر در نیروهای جسمانی مختصر با شدت و سختی زیاد و مکث های کوتاه در شدت و سختی های کم ( مانند آهسته دویدن یا راه رفتن) و تلاش برای شدت و سختی می نماییم . بازیکنان انواع مختلف تمرین را انجام می دهند تا از حالت بی حرکت ایستاده به حالت مسابقه بروند.
این عوامل که نیروی زیادی را طلب می کنند تنها مربوط به متابولیسم هوازی نیست . مطابق تحقیقات EKLOLOM در سال 1986 ، 80% از انرژی مصرف شده در حین مسابقه در سیستم ، اکسایش ( اکسید شدن ) شرکت می کند در حالی که 8 تا 18 درصد در سیستم گلوکلیت شرکت می کند . اکثر فعالیتها متابولیسم هوازی را به خطر بیندازد اما رویداد های بحرانی در مسابقه به منابع انرژی غیر هوازی بستگی دارد.
آنها به انجام حرکات سریع و کوتاه ( از لحاظ زمانی ) مانند پریدن ، شتاب گیری ، سرعت گرفتن جهت را عوض کردن و … برای گرفتن توپ از حریف .
در یک تحقیق با 14 بازیکن سطح بالای فوتبال توسط تماشای ویدیوئی مسابقات به این نکته پی بردند که فاصله ی پیموده شده در یک مسابقه ی فوتبال حدود کیلومتر می باشد و هافبک ها 10% بیشتر از این فاصله را در مقایسه با مدافعان و مهاجمان می پیمایند، اگر چه آنها تفاوت قابل توجهی در شدت و سختی بازی شده موقعیتهای متفاوت تیم ندیدند.
تعریف روش و خصوصیات آن:
مدتهاست که ما برای ایده آل ترین آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال در تمام مراحل و همه کشورهای جهان، به بحث مجادله می پردازیم . امروزه به دلیل تفاوت در عقاید محققان ، تکنیک ها، تاکتیک ها، جنبه های روانی و عوامل متفاوت تحت تاثیر نمی توان یک قانون دقیق در مقدار وقوع این عناصر بیان کرده این مقاله راهی را برای تفاوت در روش درک تمرین، ساختار آن ، محتویات آنها بیان می کند. پی بردن به ظرفیتهای جسمانی تاثیر کمی و کیفی خصوصیات فیزیولوژی در بازده جسمانی در ورزش خیلی آسان نیست. بلکه بلعکس این مطلب بسیار دشوار به نظر می رسند اما این محدودیت برای امکان توصیف یک مدل عمومی که فشاری که بازیکنان در طی اجرای تمروین باید حفظ کنند را به وجود نمی آورد.
لازم به ذکر است که کاری که ورزشکار باید طی فعالیت ورزشی اش انجام دهد تغییرات زیادی را در سیستم بیولوژیک فرد به وجود می آورد . به عنوان مثال، در تیم های ورزشی که عموما تلاش ورزشکار در طی یک زمان معین افزایش می یابد، عامل استقامت نقش اساسی را بازی می کند ، بازیکن به این وابسته نیست و بارها در طی مسابقه با موفقیت عمل کند.
پیش از این به قدر کافی، اهمیت تمرین هوازی و ماهیت تناوبی هرکتهایی که اجرا می شوند، اثبات شده است . داشتن پایه ی تحقیقات در این زمینه مشکلات حال حاضر در ساختار تمرین را بهبود می بخشد بهبود استقامت بازیکن فوتبال کیفیت ورزشی آن را بهبود می بخشد.
هدف تمرین های داده شده برای افزایش خواص هوازی و غیر هوازی ورزشکاران می باشد. این تمرین تعریف شده ی متناوب چند سال اخیر استقبال زیادی دارد.
واژه تمرین شکسته شده به همه ی روشهای تمرینی که از فرآیند تقسیم نیرو استفاده می کند به کار برده می شود. منظور آن پیشرفت و بهبود ظرفیت غیر هوازی متوسط تاثیر سیستم فسفری و فرآیندهای متابولیک گلوکولیت در غیاب اکسیژن است.
با این حال تمرین با وقفه در مسابقات ورزشی ، بهبود سرعت و استقامت را با هم در می آمیزد.
این نوع کار سازمان بدنی را بهتر و سریعتر می سازد . بنابراین می تواند کار بیشتری را انجام دهد. سه روش متفاوت کار که تاثیرات معکوس در اندام دارند، روش منقطع با زمان کم (زمان تلاش 5 تا 60 ثانیه ) با زمان متوسط ( 1 تا8 دقیقه ) و با زمان طولانی (8 تا 15 دقیقه) در تمرین فوتبال روش تمرین با وقفه های زیاد بهتر نتیجه می دهد.
برای اجرای این کار به یک مقدار انرژی نیاز است: در این دستاورد همه ی سیستم های متابولیکی به کار گرفته می شوند. مقدار سهمی که هر سیستم در تولید انرژی دارد به عوامل گوناگون مانند مدت زمان ، محتوی ، شدت و سختی و زمان بازیابی بین تمرین و تمرین دیگر بستگی دارد.
مختصری بر تمرین های وقفه دار برای بهبود استقامت در فوتبال