الگوي مديريت استراتژيك

جاذبه هر رويكرد مديريتي، انتظار رهنمون شدن به سود بيشتر براي مؤسسه است. اين، به ويژه درباره نظام مديريت استراتژي با تأثير عمده‌اي كه بر تدوين و اجراي برنامه‌ها دارد، صادق است.مجموعه‌اي از مطالعات انجام شده درباره سازمان‌هاي كسب و كار ، تأثير فرآيندهاي مديريت استراتژيك را بر نتيجه نهايي اندازه‌گيري كرده‌اند. يكي از نخستين مطالعات عمده توسط آنسوف و همكاران در سال 1970 اجرا گرديد.در بررسي 93 مؤسسه توليدي آمريكايي، پژوهشگران دريافتند كه برنامه ريزان رسمي كه از رويكرد مديريت استراتژيك استفاده مي‌كرده‌اند، بر حسب معيارهاي مالي كه فروش، دارايي‌ها، قيمت فروش، درآمد هر سهم و رشد درآمد را اندازه مي‌گرفت، نسبت به مؤسسات بدون برنامه‌ريزي، موفقيت بيشتري كسب نموده بودند. برنامه‌ريزان همچنين در پيش‌بيني نتيجه فعاليت‌هاي عمده استراتژيك دقت بيشتري داشتند.دومين پژوهش پيشاهنگ توسط تيون و هاوس در سال 1970 چاپ شد كه 36 مؤسسه در شش صنعت مختلف را مطالعه كرده‌ بودند. انها دريافتند كه برنامه‌ريزان رسمي در صنايع نفت، غذايي، دارويي،فولاد، شيميايي و ماشين‌آلات بطور قابل ملاحظه‌اي از مؤسسات بدون برنامه در همان صنايع پيشي گرفته بودند. به علاوه، برنامه‌ريزان، عملكرد خودشان را به ميزان معتنابهي بعد از پياده‌كردن فرآيند رسمي در مقايسه با عملكرد مالي در سالهاي بدون برنامه‌ريزي، بالا برده‌ بودند.بعداً ( 1972) هارولد از تكرار بخشي از پژوهش تيون و هاوس درباره شركتهاي دارويي و شيميايي گزارش داد. يافته‌هاي او مطالعه پيشين را تأييد كرد و در واقع نشان داد كه تفاوت ميان عملكرد مالي مؤسسات با برنامه‌ريزي مؤسسات بدون برنامه‌ريزي در طول زمان افزايش يافته بود.در 1974 فولمر و رو ، مطالعه‌اي از تجربه مديريت استراتژيك 386 شركت طي 2 سال منتشر كردند. نويسندگان دريافتند كه مؤسسات توليدكننده كالاهاي بادوام، با مديريت استراتژيك از مؤسسات بدون مديريت استراتژيك از مؤسسات بدون مديريت استراتژيك مؤفق‌تر بودند. مطالعه شركتهاي توليدكننده كالاهاي مصرفي و خدمات را شامل نمي‌شدـ  احتمالاً به اين دليل كه پژوهشگران، فكر مي‌كردند كه مديريتي استراتژيك در اين موسسات پديده جديدي است و نتيجه آن كاملاً روشن نشده است.در 1974 شوفلر و همكاران نتيجه مطالعه‌اي طراحي شده براي اندازه‌گيري تأثير مطالعات بازار بر سود را منتشر ساختند. اين پروژ اثرات برنامه‌ريزي استراتژيك را بازده سرمايه در برمي‌گرفت. پژوهش به اين نتيجه مي‌رسد كه بازده سرمايه بيش از اينكه تحت تأثير سهم بازار، تراكم سرمايه وتنوع فعاليت بود. پروژه كامل كه 37 متغير عملكرد را شامل مي‌شد، نشان داد كه تا 80 درصد پيشرفت ممكن در سودآوري مؤسسه از طريق تغيير در جهت استراتژيك شركت حاصل شده بود.

مقدمه
تعريف
ابعاد تصميمات استراتژيك:
ماهيت و ارزش مديريت استراتژيك
رسميت در مديريت استراتژيك
انواع ساختارهاي مديريت استراتژيك:
رسميت در مديريت استراتژيك
جريان تعامل و تكرار فرايند استراتژيك:
منافع مالي:
مزاياي مديريت استراتژيك:
خطرهاي مديريت استراتژيك:
تعريف و محتواي استراتژي مؤسسه:
استراتژي صاف

استراتژي كلي (يا مختلط)
اهميت استراتژي و فوايد آن براي مؤسسه:
استراتژي قبل از هر چيز امكان ارزيابي محيط و پيش بيني آينده را مي‌دهد:
تعريف و هدف مديريت استراتژيك:
ويژگي‌هاي مديريت استراتژيك:
استراتژي تغيير
وجود متولي تغيير
تعيين زمينه‌هاي تغيير
تعيين نوع تغيير
ارزيابي تغييرات ايجاد شده
استراتژي‌هاي جهاني و چند مليتي internatianal:
مراحل مديريت استراتژيك:
الگوي جامع مديريت استراتژيك:
منافع مالي:
منافع غيرمالي:
تطبيق دادن ساختار با استراتژي:
ساختار وظيفه‌اي:
ساختار بخشي:
ساختار مبتني بر واحد تجاري استراتژيك:

مقدمه:
اغلب سازمانهاي كوچك ايراني در برنامه‌ريزي استراتژيك دچار مشكل هستند، چرا كه به جاي اتخاذ شيوه‌ها و رويه‌هاي متناسب با اين سازمانها، خود را درگير مفاهيم و مصاديق برنامه‌ريزي استراتژيك در مقياس كلان مي‌كنند. سازمانهاي كوچك بر پايه مهارت و سازمان غير رسمي خود بنا شده اند و زير ساخت لازم براي پياده سازي گام به گام فرايند برنامه‌ريزي استراتژيك تجويزي را ندارند. اين سازمانها بهتر مي‌توانند از رويكردهاي توصيفي و شيوه‌هاي ارگانيكي بهره ببرند. اما در سازمانهاي بزرگ، ارتباطات رسمي حاكم بوده، افراد در بخشهاي مختلف، از كار يكديگر چندان مطلع نيستند، بنابراين رويكردهاي تجويزي و شيوه‌هاي مكانيكي با جلب مشاركت افراد، نتايج مطلوبتري براي اين سازمانها در بر دارند. اگرچه ممكن است تصور ‌شود كه سازمانهاي با مقياس متوسط در يك طيف بينا بيني، مي‌توانند از هر دو شيوه استفاده كنند؛ ولي در عمل با هر دو رويكرد مشكل دارند. از طرفي آنقدر بزرگ نيستند كه مناسب باشد در يك رويكرد تجويزي وسلسله مراتبي به تدوين و اجراي استراتژي‌ها بپردازند و از طرف ديگر آنقدر هم كوچك و انعطاف پذير نيستند تا بتوانند تنها با استفاده از رويكرد‌هاي توصيفي و مبتني بر ابتكار مديريت ارشد، استراتژيهاي خود را تعريف و اجرا كنند.با بزرگ شدن شركت سوپر پايپ و قرار گرفتن در جايگاهي مستحكم در بازار و تعدد پارامترهاي موثر و گسترش حوزه‌هاي درگيري و تمايل به توسعه نظام‌مند در افق بلند مدت، به نظر مي‌رسيد كه استراتژي‌ها و ابتكارهاي منتج از رويكردهاي صرفاً توصيفي، كارايي گذشته را نداشته و لازم است با تحليل نظام‌مند فرصتها و تهديدها از يك سو و قوتها و ضعفها از سوي ديگر و برنامه‌ريزي استراتژيك و انتقال آن در سطوح سازماني، به بهره‌برداري كامل از شايستگي‌هاي خلق شده شركت پرداخت. اما اين پرسش وجود داشت كه با توجه به محيط پوياي امروزي و تغيير پيوسته فاكتورهاي رقابتي و عدم وجود زير ساختهاي مطمئن براي جذب اطلاعات بويژه اطلاعات كمي از بازار و رقبا در درون و برون شركت و غير اقتصادي بودن تجهيز شركت به اين زيرساختها در حال حاضر، چگونه مي‌توان به خروجيهاي برنامه‌ريزي استراتژيك با رويكرد تجويزي اطمينان يافت و بر آن اساس شركت را به پيش برد و در بلند مدت متضرر نشد. بنابراين مسئله اينگونه تعريف شد كه شركت در قالب چه الگويي مي‌تواند برنامه‌هاي آتي خود را در راستاي هدفهاي مشخص تدوين كرده و در ضمن از انعطاف لازم براي تغيير و يا اصلاح برنامه‌ها و حتي هدفها برخوردار باشد؟

چكيده
مقدمه
مروري
ويژگيهاي الگوي بومي در شركت
تبيين
تدوين و يا بازنگري بيانيه ماموريت و چشم انداز بلند مدت
CSFs در ترسيم اين نقشه چه اثري
اجراي اقدامات و برنامه‌ها
ارزيابي تحقق هدفهاي كمي
ارزيابي تحقق فاكتورهاي كليدي موفقيت
تيجه
منابع: