ازدواج یک نبرد است، نبردی دائمی برای برقراری ارتباطی صمیمانه با انسانی دیگر که اگر هوشمندانه و مفرح باشد هر دو طرف این رابطه را اغنا میکند و باعث رشد آنها میشود ولی اگر مخرب باشد ممکن است یکی از دونفر یا هردو به این نتیجه برسند که ادامه ی این رابطه به آنها از لحاظ عاطفی و حتی جسمی آسیب خواهد زد.

ازدواج ساختاری دو لایه دارد: نخست: بافت اجتماعی و فرهنگی ای که زن و شوهر در آن زندگی میکنند .

دوم: خانواده ای گسترده که زن و شوهر بدان تعلق دارند. خانواده گسترده می تواند پشتوانه ای بزرگ برای زوج به حساب آید و به نوع دلبستگی .و رابطه ی آنها با یکدیگر شکل می بخشد.

رفتار زوج با یکدیگر حاصل میزان و کیفیت ارتباط بین آنهاست.

کسانی که با شتاب از خانواده هایشان گریزانند مایلند با همسرانشان بیش از اندازه گره بخورند و پیله ی زناشویی ناکارامد و چسپناکی را به وجود می آورند اما کسانی که با خانواده های گسترده شان بیش از اندازه گره خورده اند تمایل دارند پیوند زناشویی تنش زایی را شکل دهند. 

سلامت نفس ، سطح عملکرد هریک از همسران و حالت پیش مرضی سیستم خانواده ای انها عوامل مهمی است در این ک آنها در مقام شریک زتدگی ، مونس و دوست صمیمی تا چه اندازه خوب عمل کنند.

افراد با دو مجموعه انتظار وارد ازدواج می شوند : هردو از همسرشان انتظار دارند که کارهای خوب خانواده های اصلی شان را تکرار کنند و کاستی ها و آسیب خانواده هایشان را بپوشانند.

تاریخچه ی مشاوره ی پیش از ازدواج

سه گروه اصلی مشاوره ی پیش از ازدواج عبارت اند از: متخصصان بهداشت روانی – روحانیان و پزشکان. 

هنوز هم عامه ی مردم بنابر عقاید و باورهای که ریشه در فرهنگ دارد برای ازدواج فرزندان خود با روحانی محل مشورت میکنند.

رسانه های دیداری ، شنیداری و نوشتاری و اماکن عبادی محلی راهنمایی و مشاوره ی پیش از ازدواج را به ویژه برای کسانی که طلاق گرفته اند و تصمیم به ازدواج دوباره دارند یا ازدواج اول آنهاست ارائه می دهند. پزشکان نیز برخی از مشاوره ی پیش از ازدواج را ارائه می دهند، اما این مشاوره ها محدود به یک جلسه است که اطلاعاتی درباره ی مسائل جنسی  و روش های ضد بارداری ارائه میشود.