دروغ

یکی از بزرگترین و بدترین صفات انسان دروغ گفتن است. دروغ از جمله گناهان کبیره بلکه قبیح ترین گناهان و زشت ترین آنها می باشد که آدمی با این صفت در دیده ها خوار و در نظرها بی ارزش و بی اعتبار می شود.دروغگویی مانند سایر بیماری های روانی و عاطفی، ابتدا از یک مسأله کوچک و ساده آغاز می شود. چنان چه به موقع درمان نشود به یک بیماری روحی تبدیل می شود که مشکلات بسیاری را برای فرد مبتلا و دیگران فراهم می سازد. از نظر روانی، دروغگویی  برقرار کردن نوعی رابطه بیمارگونه با دیگران است که علاوه بر شخص ، دیگران را هم دچار ناراحتی و مشکل می کند.

 

مقدمه

دروغ گفتن از دیدگاه قرآن کریم

علل دروغگویی

آثار دروغ

درمان دروغ

بعضی از والدین رفتار خشونت بارتری با فرزندان خود دارند، به کوچکترین بهانه آنها را کتک می زنند، در مقابل دیگران پرخاش و تحقیرشان می کنند. به خیال اینکه با خشونت و پرخاش و تنبیه و نیش زبان خواهند توانست جلو انحرافات روانی کودک را بگیرند.کودک به خاطر ترس از کتک خوردن و خشونت های والدین، کم کم از آنان فاصله گرفته و خود را جدا احساس می کند و گاه گاه در بعضی از موارد متوسل به دروغ می گردد زیرا احساس می کند اگر راست بگوید والدین دراثر عصبانیت کتکش خواهند زد. اینگونه خانواده ها علاوه براینکه نمی توانند کار مثبتی به عنوان کامل بازدارنده از انحرافات درتربیت کودک خودانجام دهد بلکه باعث می شوند که ترس کودک به تدریج ریخته و کارهای خود را با جرات و جسارت بیشتری انجام دهد.

دروغ

دروغ در خردسالی

دروغ در سنی بعد از 5 سالگی

ریشه ها و علل دروغگویی

ترس از والدین

خودنمایی

ناتوانی

اخلاق شخصی

علل روانی

علل عاطفی

علل اجتماعی

نتیجه گیری

منابع