امام موسی کاظم (ع) و امام رضا (ع) از تولد تا خلافت

مقدمه

موسی بن جعفر (۱۲۷ یا ۱۲۸-۱۸۳ق) معروف به
امام موسی کاظم و ملقب به کاظم و باب الحوائج هفتمین امام شیعیان دوازده امامی است.
وی در سال ۱۲۸ق، همزمان با انتقال قدرت از امویان به عباسیان متولد شد و در سال
۱۴۸ق پس از شهادت پدرش، امام صادق(ع)، به امامت رسید. دوران ۳۵ ساله امامت او با خلافت
منصور، هادی، مهدی و هارون عباسی همزمان بود. او چندین بار از سوی مهدی و هارون عباسی
زندانی شد و در سال ۱۸۳ق در زندان سندی بن شاهک به شهادت رسید. با شهادت او، امامت
به فرزندش علی بن موسی(ع) منتقل شد.

دوره امامت امام کاظم(ع) با
اوج قدرت خلافت عباسی همزمان بود و او در برابر حکومت وقت، تقیه می‌کرد و شیعیان را
نیز به این کار سفارش ‌می‌نمود؛ از این رو موضع‌گیری صریحی از امام هفتم شیعیان در
برابر خلفای عباسی و….. 

حدیث و بهداشت

مقدمه

پيش از هر چيز بايد گفت بهداشت عبارت از مجموعه اي
از اقدامات ايجابي وسلبي است كه به تندرستي وسلامت روان وتن كمك ميكند. وقتي ازبهداشت صحبت
ميشود، منظورازآن، صرفاً رعايت نظافت وپاكيزگي نيست؛ بلكه هرآن چه درسلامتي
جسم وروان دخالت دارد، جزئي از
بهداشت محسوب ميگردد، چراكه اموري؛ چون تغذيه، خواب، استراحت، پوشش، شادابي،
كار، رفاه، آسايش، روابط اجتماعي،
فراخي فكر وباورهاي ديني نيزدربهداشت فرد وجامعه نقش بارزي دارند. هر كس بامراعات
بهداشت قادر است از لحاظ جسماني،
رواني و اجتماعي در وضع مناسبي قرار گرفته و وظيفه اي را كه نسبت به خود و افراد
خانواده و جامعه خود دارد به خوبي ادا كند. رعايت
بهداشت فردي و اجتماعي در اسلام مطلوب و بسيار مورد توجه است. قرآن
كريم در زمينه بهداشت در پوشش، تغذيه، بدن و ساير امور زندگي انسان به وضوح سخن
گفته و آن را از مطالبات و در حد تكاليف شرعي مطرح كرده است
)بقره، ٦٠و ٢١٩و مائده، .

زندگی نامه امام حسین (ع)

مقدمه

حسین بن علی بن ابی‌طالب(ع)(۴ق-۶۱ق) که در بین شیعیان امام حسین(ع)،
اباعبدالله و سیدالشهداء نیز خوانده می‌شود، امام سوم شیعیان است که در واقعه عاشورا
به شهادت رسید. او فرزند دوم امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و نوه حضرت محمد(ص) است.
پس از برادرش امام حسن(ع) ده سال امامت شیعیان را بر عهده داشت.

بنابر گزارش‌های تاریخی شیعه و اهل سنت، پیامبر اسلام(ص) هنگام
تولد او از شهادتش خبر داد و نام «حسین» را برای او برگزید. رسول خدا، حَسَنَین (امام
حسن و امام حسین) را بسیار دوست داشت و همه را به دوست داشتن آن دو سفارش می‌کرد. امام
حسین(ع) از اصحاب کِساء و از حاضران در ماجرای مُباهله و یکی از اهل بیت پیامبر است
که آیه تطهیر درباره آنان نازل شده است. روایت‌های متعددی از حضرت محمد(ص) در فضیلت
امام حسین نقل شده است؛ از جمله آنکه «حسن و حسین سرور جوانان بهشت‌اند» و «حسین چراغ
هدایت و کشتی نجات است».

از زندگی سومین امام شیعیان در مدت سه دهه پس از وفات
پیامبر(ص)، گزارش‌های اندکی وجود دارد. او در دوره خلافت امام علی(ع) در کنار پدر بود
و در جنگ‌های آن دوره شرکت داشت. در زمان امامت امام حسن(ع) پیرو و پشتیبان او بود
و اقدام به صلح با معاویه را تأیید کرد. پس از شهادت وی نیز تا زمانی که معاویه زنده
بود، به پیمان برادرش وفادار ماند و در پاسخ به نامه برخی از شیعیان کوفه که برای پذیرش
رهبری او و قیام در برابر بنی‌امیه اعلام آمادگی کردند، آنان را به صبر تا زمان مرگ
معاویه فراخواند.