خانواده در میانه عمر: فرزندان در حال ترک خانه و نقل مکان کردن
مرحله ترک خانه، وقتی کودکان برای این که روی پای خود بایستند خانه را ترک می کنند
در گذشته همیشه با ازدواج گره می خورد
فرزندان اغلب تا زمانی که متاهل نمی شدند، خانه را ترک نمی کردند
کوتاه یا طولانی بودن این مرحله، ممکن است بر تمام انتقال های آتی چرخه زندگی تاثیر بگذارد
این وضع در مورد زیگموند که تا 30 سالگی یا والدینش زندگی می کرد هنگامی که با مارتابرنیس ازدواج کرد و به خانه جدیدشان رفتند، صدق می کرد
یک واقعیت جالب از زاویه چرخه زندگی این است که چقدر طول کشید تا فروید مطالعات پزشکی اش را به اتمام برساند
شاید او تردید داشت که درسش را تمام کند و به مرحله بعدی برود یعنی روی پای خود بایستد
او احساس می کرد که مادرش در خانه به او احتیاج دارد
زیگموند تا زمانی که می خواست با مارتا ازدواج کند، به صورت جدی درباره استقلال مالی فکر نکرد
همان طور که در مورد فروید درباره طول دادن دوران تحصیل در پزشکی و نامزدی دیر هنگام او صدق می کند، متخصص بالینی می باید موانع سر راه عزیمت در چرخه زندگی را کشف کند.

فروید، خانواده برنیس مجبور بودند با مرگ فرزندان جوان سروکار داشته باشد
در سال 1867 وقتی بچه ها حتی به نوجوانی هم نرسیده بودند، پدر دستگیر شد
که قدر مسلم برای خانواده با احساس بی آبرویی همراه بود، چیزی که بسیار مشابه شرم و خجالتی بود که فروید و خواهر و برادرهایش احساس کردند
اتفاق مشابه دیگر در نسل قبلی در مورد پدر بزرگ مادری فروید بود که دچار ورشکستگی تجاری شد
هنگامی که آمالیا 18 سال داشت خانه را با احساس فلاکت و بدنامی ترک کرد
وقتی مارتا 18 ساله بود پدرش به علت حمله قلبی درگذشت و خانواده را با بدهی زیاد تنها گذاشت
با بیکاری مستمر علنی ژاکوب در سال بعدی زندگیش ،
معلوم نیست که چطور خانواده برنیس زنده ماندند

الی، برادر مارتا، که فرار خانواده را ترتیب داد، سرانجام برای اجتناب از ورشکستگی پرداخت بدهی هایی که به دوستانش داشت، به وین گریخت
مادر مارتا با دخترش به هامبورگ نقل مکان کرد، که به نظر می رسید باعث خشمگینی زیاد فروید که مارتا را در سال 1882 ملاقات کرده بود گردید
آنچه از ژنوگرام 4-6 و 5-6 فوراً آشکار می شد ارتباط مضاعف نامعمول بین خانواده فروید و خانواده برنیس در نسل زیگموند است
چنین آرایش های نامعمول اغلب حاکی از روابط پیچیده بین این دو خانواده و نیز مثلث های احتمالی است پسر ارشد در هر خانواده با دختر ارشد در خانواده دیگر ازدواج کرد
شاید زیگموند رقابت خواهر و برادری عادی فرزند اول با خواهر کوچک را احساس می کرد یا شاید او تولد آنا را با فقدان های زیادی تداعی می کرد (گاهشماری 2-6)
زیگموند و خواهرش، آنا، هرگز با هم کنار نیامدند

دوران والدینی، نسل بعدی
سال های اولیه خانواده صاحب فرزندان خردسال گرچه اغلب برای ازدواج دشوار است. همراه با انرژی زیادی است که زن و شوهر به فرزندان و کارشان اختصاص می دهند و همیشه پرماجرا است همان طور که می توان از ژنوگرام فروید برای سال 1896 (ژنوگرام 6-6) گاهشماری 5-6 مشاهده کرد، زیگموند و مارتا با هم ازدواج کردند و در طی 8 سال صاحب شش فرزند شدند در حالی که مارتا تمام مسئولیت های والینی را برعهده داشت زیگموند می کوشید که ار پزشکی اش را توسعه دهد و برخی از خلاق ترین آثار علمی اش را آغاز کرد وقتی خانواده در این مرحله است متخصص بالینی می باید به فشارهای فرزند پروری و فشارهای طبیعی در ازدواج گوش به زنگ باشد (شلن برگر، و هافمن، 1995)
تولد فرزند آخر ممکن است نقطه عطف مهمی در زندگی خانواده باشد به نظر می رسد که مارتا ذهنش به تربیت شش فرزند بسیار مشغول شده باشد در حالی که زیگموند، که ذهنش خیلی درگیر بچه ها نبود، از نظر معنوی و عاطفی به خواهر زنش، مینا، نزدیک تر شده باشد، کسی که فروید در ماه می 1894 در نامه ای که به دوستش فلیس نوشت او را به عنوان « با این حال نزدیکترین محرم راز من» توصیف کرد (میسون، 1985، ص 73)

موارد کاربرد بالینی ژنوگرام
ما برای اولین بار است که شروع به مطرح کردن کاربرد بالینی ژنوگرام کرده ایم متخصصان مختلفی به شیوه های بسیار متفاوتی از ژنوگرام استفاده کرده اند – مانند درگیر ساختن خانواده، نومبنا سازی و آسیب زدایی از مسائل خانواده، راه اندازی سیستم خانواده روشن کردن الگوهای خانوادگی، مرتب طکردن خانواده ها به تاریخچه شان و بنابراین توانمندسازی و آزاد کردن آنها برای آینده شان طی چند سال گذشته ادبیات نوپایی درباره کاربردهای بالینی ژنوگرام شروع شده است

طیف وسیعی از موارد استفاده و اصلاحی زیادی پیشنهاد شده اند که عبارتنداز
مجسمه سازی خانوادگی ژنوگرام (پاپ، سیلورستین، و کارتر، 1973 ، مستیر، 1972)
جنسیت نگاری ها، (وایت و تایسون- راوسون، 1995)
ژنوگرام های بازی خانوادگی(بورما، 1999، ژیل ، و سوبول، 2000)
فرهنگ نگاری ها(کانگرس، 1994؛ هاردی و لازلوفی ، 1995)
ژنوگرام های جنسی (هوف و برمن، 1986)
ژنوگرام های برای گروههای سنی متفاوت و نشانه های مرضی مختلف و موقعیت های زندگی

خانواده در میانه عمر: فرزندان در حال ترک خانه و نقل مکان کردن
مرحله ترک خانه، وقتی کودکان برای این که روی پای خود بایستند خانه را ترک می کنند
در گذشته همیشه با ازدواج گره می خورد
فرزندان اغلب تا زمانی که متاهل نمی شدند، خانه را ترک نمی کردند
کوتاه یا طولانی بودن این مرحله، ممکن است بر تمام انتقال های آتی چرخه زندگی تاثیر بگذارد
این وضع در مورد زیگموند که تا 30 سالگی یا والدینش زندگی می کرد هنگامی که با مارتابرنیس ازدواج کرد و به خانه جدیدشان رفتند، صدق می کرد
یک واقعیت جالب از زاویه چرخه زندگی این است که چقدر طول کشید تا فروید مطالعات پزشکی اش را به اتمام برساند
شاید او تردید داشت که درسش را تمام کند و به مرحله بعدی برود یعنی روی پای خود بایستد
او احساس می کرد که مادرش در خانه به او احتیاج دارد
زیگموند تا زمانی که می خواست با مارتا ازدواج کند، به صورت جدی درباره استقلال مالی فکر نکرد
همان طور که در مورد فروید درباره طول دادن دوران تحصیل در پزشکی و نامزدی دیر هنگام او صدق می کند، متخصص بالینی می باید موانع سر راه عزیمت در چرخه زندگی را کشف کند.

فروید، خانواده برنیس مجبور بودند با مرگ فرزندان جوان سروکار داشته باشد
در سال 1867 وقتی بچه ها حتی به نوجوانی هم نرسیده بودند، پدر دستگیر شد
که قدر مسلم برای خانواده با احساس بی آبرویی همراه بود، چیزی که بسیار مشابه شرم و خجالتی بود که فروید و خواهر و برادرهایش احساس کردند
اتفاق مشابه دیگر در نسل قبلی در مورد پدر بزرگ مادری فروید بود که دچار ورشکستگی تجاری شد
هنگامی که آمالیا 18 سال داشت خانه را با احساس فلاکت و بدنامی ترک کرد
وقتی مارتا 18 ساله بود پدرش به علت حمله قلبی درگذشت و خانواده را با بدهی زیاد تنها گذاشت
با بیکاری مستمر علنی ژاکوب در سال بعدی زندگیش ،
معلوم نیست که چطور خانواده برنیس زنده ماندند

الی، برادر مارتا، که فرار خانواده را ترتیب داد، سرانجام برای اجتناب از ورشکستگی پرداخت بدهی هایی که به دوستانش داشت، به وین گریخت
مادر مارتا با دخترش به هامبورگ نقل مکان کرد، که به نظر می رسید باعث خشمگینی زیاد فروید که مارتا را در سال 1882 ملاقات کرده بود گردید
آنچه از ژنوگرام 4-6 و 5-6 فوراً آشکار می شد ارتباط مضاعف نامعمول بین خانواده فروید و خانواده برنیس در نسل زیگموند است
چنین آرایش های نامعمول اغلب حاکی از روابط پیچیده بین این دو خانواده و نیز مثلث های احتمالی است پسر ارشد در هر خانواده با دختر ارشد در خانواده دیگر ازدواج کرد
شاید زیگموند رقابت خواهر و برادری عادی فرزند اول با خواهر کوچک را احساس می کرد یا شاید او تولد آنا را با فقدان های زیادی تداعی می کرد (گاهشماری 2-6)
زیگموند و خواهرش، آنا، هرگز با هم کنار نیامدند

دوران والدینی، نسل بعدی
سال های اولیه خانواده صاحب فرزندان خردسال گرچه اغلب برای ازدواج دشوار است. همراه با انرژی زیادی است که زن و شوهر به فرزندان و کارشان اختصاص می دهند و همیشه پرماجرا است همان طور که می توان از ژنوگرام فروید برای سال 1896 (ژنوگرام 6-6) گاهشماری 5-6 مشاهده کرد، زیگموند و مارتا با هم ازدواج کردند و در طی 8 سال صاحب شش فرزند شدند در حالی که مارتا تمام مسئولیت های والینی را برعهده داشت زیگموند می کوشید که ار پزشکی اش را توسعه دهد و برخی از خلاق ترین آثار علمی اش را آغاز کرد وقتی خانواده در این مرحله است متخصص بالینی می باید به فشارهای فرزند پروری و فشارهای طبیعی در ازدواج گوش به زنگ باشد (شلن برگر، و هافمن، 1995)
تولد فرزند آخر ممکن است نقطه عطف مهمی در زندگی خانواده باشد به نظر می رسد که مارتا ذهنش به تربیت شش فرزند بسیار مشغول شده باشد در حالی که زیگموند، که ذهنش خیلی درگیر بچه ها نبود، از نظر معنوی و عاطفی به خواهر زنش، مینا، نزدیک تر شده باشد، کسی که فروید در ماه می 1894 در نامه ای که به دوستش فلیس نوشت او را به عنوان « با این حال نزدیکترین محرم راز من» توصیف کرد (میسون، 1985، ص 73)

موارد کاربرد بالینی ژنوگرام
ما برای اولین بار است که شروع به مطرح کردن کاربرد بالینی ژنوگرام کرده ایم متخصصان مختلفی به شیوه های بسیار متفاوتی از ژنوگرام استفاده کرده اند – مانند درگیر ساختن خانواده، نومبنا سازی و آسیب زدایی از مسائل خانواده، راه اندازی سیستم خانواده روشن کردن الگوهای خانوادگی، مرتب طکردن خانواده ها به تاریخچه شان و بنابراین توانمندسازی و آزاد کردن آنها برای آینده شان طی چند سال گذشته ادبیات نوپایی درباره کاربردهای بالینی ژنوگرام شروع شده است

طیف وسیعی از موارد استفاده و اصلاحی زیادی پیشنهاد شده اند که عبارتنداز
مجسمه سازی خانوادگی ژنوگرام (پاپ، سیلورستین، و کارتر، 1973 ، مستیر، 1972)
جنسیت نگاری ها، (وایت و تایسون- راوسون، 1995)
ژنوگرام های بازی خانوادگی(بورما، 1999، ژیل ، و سوبول، 2000)
فرهنگ نگاری ها(کانگرس، 1994؛ هاردی و لازلوفی ، 1995)
ژنوگرام های جنسی (هوف و برمن، 1986)
ژنوگرام های برای گروههای سنی متفاوت و نشانه های مرضی مختلف و موقعیت های زندگی