یحیی سید محمدی

روانشناسی علمی است که انسان به کمک آن،‌ خود را بهتر با آن می‌شناسد. اصطلاح روانشناسی از دوکلمه Psyche (روح) وlogos (مطالعه یک موضوع) به دست آمده است. در قرن هجدهم اصطلاح روانشناسی معنی واقعی خود را که مطالعه ذهن باشد کسب کرد. انسانها همیشه درباره معمای ذهن تأمل کرده اند. برای مثال، ارسطو، فیلسوف یونانی درباره‌ی هوش،تفکر،انگیزه ها و هیجانات در کتاب معروف خود،درباره‌ی روح، حدسهای جالبی زده است. گمانه زنی فلسفی درباره‌ی موضوعات روان شناسی به اندازه نژاد انسان قدمت تاریخی دارد. ولی چیزی بیش از یکصد سال است که روان شناسی به صورت یک رشته علمی پدیدار شد.

بدون پردازش درون داد حسی ، دنیای ما به آشوبی از حس های گیج کننده تبدیل خواهد شد. 

روانشناسان احساس و ادراک را ازهم متمایز کرده اند. 

احساس: تحریک اندام های حسی است. 

ادراک: گزینش ، سازماندهی، و تعبیر درون داد حسی است. 

احساس، جذب کردن انرژی، نظیر امواج نوری یا صوتی، به وسیله اندام های حسی مانند چشم ها و گوشها را شامل میشود. 

ادراک: سازماندهی و تبدیل درون داد حسی به چیزی با معنی را در بر میگیرد. 

رمز گردانی(وارد کردن اطلاعات) 

اندوزش(نگهداشتن اطلاعات) 

بازیابی(بیرون آوردن اطلاعات) 

رمزگردانی تشکیل رمز حافظه را شامل می شود.برای مثال، وقتی برای یک کلمه، رمز حافظه تشکیل می دهید، روی نحوای که آن کلمه به نظر می رسد، نحوه ای که صدا می دهد،یا معنی آن تاکید می کنید. 

یادگیری به تغییر نسبتا پایدار در رفتار یا دانشی که از تجربه ناشی می شود، اشاره دارد. 

یادگیری فراگیری دانش و مهارتها را در بر می گیرد، ولی عادتهای شخصی مانند ناخن جویدن، صفات شخصیت نظیر خجالتی بودن، پاسخهای هیجانی مثل ترس از طوفان، و ترجیحات شخصی مانند علاقه داشتن به پیراشکی و بیزار بودن از لباسهای رسمی را هم شکل می دهد. اغلب رفتارهای شما حاصل یادگیری است. 

 

شرطی سازی عبارت است از یادگیری ارتباط بین رویدادهایی که در محیط ارگانیزم اتفاق می افتند.