فایل جدید تحقیق سازمان تجارت جهاني

طي‌دهة‌ 80 بويژه‌در نيمة‌دوم، بسياري ‌از كشورهاي در حال توسعه به سوي طي خصوصي‌سازي، كاهــش دخالتهاي دولت در امور اقتصادي، مقررات زدايي، آزادسازي‌تجارت ،‌بين‌المللي ‌كــردن ‌رفتارهاي اقتصادي، تلاش جهت جلب سرمايه‌هاي خارجي و بطور كلي سعي در حاكم كردن عناصر اقتصاد بازار بر اقتصادهايشان روي آوردند. اين تحولات ساختاري در محيط اقتصاد سياسي بين‌الملل، زمينه ساز آغاز مذاكرات دوراروگوئه [1] (1986) و تشكيل سازمان تجارت جهاني بود [2] مذاكرات دور هشتم در سپتامبر 1986 در پي ملاقات وزيران بازرگاني كشورهاي عضو، در اروگوئه برگزار شد. آنها موافقت كردند مذاكرات خود را در خصوص يافتن روشي جديد براي بهبود تجارت در سطح جهان طي يك دورة چهار ساله تحت نظارت سازمان آغاز كنند. اين مذاكرات نيز به دوراروگوئه معروف شد. هدفهاياين مذاكرات بر آزادسازي  بيشتر تجارت، تقويت نقش گات و تدوين قواعد و مقررات چند جانبه براي گسترش و آزاد سازي تجارت استوار بود. آنچه اين دور از مذاكرات را از دور قبلي آن متمايز مي ساخت اين بود كه مذاكرات از مسائل هميشگي و سنتي تجارت بين المللي مانند موانع و محدوديتهاي تعرفه اي و غير تعرفه اي فراتر رفته، به مسائلي همچون سياست كشاورزي و سرمايه گذاري خارجي منسوجات و پوشاك و مالكيت معنوي پرداخته است. گرچه در ابتدا مدت مذاكرات اين دور چهار سال، يعني تا آخر 1990 تعيين شده بود، اما عملاً مذاكرات هفت سال به طول انجاميد و حاصل آن گسترش دامنة فعاليتهاي گات [3] بود كه كشاورزي، منسوجات و پوشاك و اقدمات سرمايه گذاري مرتبط با تجارت را نيز در برگرفت. در سال 1993 در همين كنفرانس، يك موافقتنامة 550 صفحه اي توسط 117 كشور  به تصويب رسيد كه بزرگترين قرار داد تجاري جهان در آن زمان محسوب مي شد؛ به اين ترتيب «سازمان تجارت جهاني » متولد شد.

سازمان تجارت جهاني
اهداف و اصول سازمان تجارت جهاني
اصل عدم تبعيض و تعميم بلا شرط اصل دولت كامله الوداد (MFN)
استفاده از محدوديتهاي كمي در تجارت
كاهش و تثبيت تعرفه هاي گمركي
برقراري سيستم تعرفه هاي ترجيحي
هرگونه عمل كشورهاي عضو كه جنبة دامپينگ
وضع هرگونه ماليات بركالاي وارداتي
اعطاي هرگونه وام (كمك بلاعوض)
انجام مشورت در مورد سياستهاي بازرگاني
كنفرانس وزيران
شوراي عمومي
ركن حل اختلاف
 دبيرخانه
ركن بررسي خط مشي تجاري
شوراهاي تخصصي
كميته‌هاي تخصصي
قوانين و مقررات سازمان تجارت جهاني.
فهرست منابع و ماخذ