فایل جدید زندگی نامه امام حسین (ع) با مشخصات امام حسین,زندگینامه امام حسین,عاشورا,تاسوعا,محرم,صفر,اندیشه اسلامی,دینی,دانشگاه آزاد,مذهبی

توضیحات:

زندگی نامه امام حسین (ع)

مقدمه

حسین بن علی بن ابی‌طالب(ع)(۴ق-۶۱ق) که در بین شیعیان امام حسین(ع)،
اباعبدالله و سیدالشهداء نیز خوانده می‌شود، امام سوم شیعیان است که در واقعه عاشورا
به شهادت رسید. او فرزند دوم امام علی(ع) و فاطمه زهرا(س) و نوه حضرت محمد(ص) است.
پس از برادرش امام حسن(ع) ده سال امامت شیعیان را بر عهده داشت.

بنابر گزارش‌های تاریخی شیعه و اهل سنت، پیامبر اسلام(ص) هنگام
تولد او از شهادتش خبر داد و نام «حسین» را برای او برگزید. رسول خدا، حَسَنَین (امام
حسن و امام حسین) را بسیار دوست داشت و همه را به دوست داشتن آن دو سفارش می‌کرد. امام
حسین(ع) از اصحاب کِساء و از حاضران در ماجرای مُباهله و یکی از اهل بیت پیامبر است
که آیه تطهیر درباره آنان نازل شده است. روایت‌های متعددی از حضرت محمد(ص) در فضیلت
امام حسین نقل شده است؛ از جمله آنکه «حسن و حسین سرور جوانان بهشت‌اند» و «حسین چراغ
هدایت و کشتی نجات است».

از زندگی سومین امام شیعیان در مدت سه دهه پس از وفات
پیامبر(ص)، گزارش‌های اندکی وجود دارد. او در دوره خلافت امام علی(ع) در کنار پدر بود
و در جنگ‌های آن دوره شرکت داشت. در زمان امامت امام حسن(ع) پیرو و پشتیبان او بود
و اقدام به صلح با معاویه را تأیید کرد. پس از شهادت وی نیز تا زمانی که معاویه زنده
بود، به پیمان برادرش وفادار ماند و در پاسخ به نامه برخی از شیعیان کوفه که برای پذیرش
رهبری او و قیام در برابر بنی‌امیه اعلام آمادگی کردند، آنان را به صبر تا زمان مرگ
معاویه فراخواند.

بررسی و دانلود فایل تحقیق تاریخچه و قدمت استفاده از نمادهای عاشورا

تحقیق, تاریخچه, و, قدمت, استفاده, از, نمادهای, عاشورا

دانلود فایل

بررسی و دانلود فایل تحقیق انقلاب عاشورا

تحقیق, انقلاب, عاشورا

دانلود فایل

بررسی و دانلود فایل تحقیق در مورد سه رکن عاشورا،غدیر،انتظار

تحقیق, در, مورد, سه, رکن, عاشورا,غدیر,انتظار,

دانلود فایل

بررسی و دانلود فایل تحقیق فلسفه قیام عاشورا

تحقیق, فلسفه, قیام, عاشورا

دانلود فایل

فایل تحقیق تاریخچه و قدمت استفاده از نمادهای عاشورا – به روز شده

بسم رب الشهداء و الصدیقین

تاریخچه و قدمت استفاده از نمادهای عاشورا
1-1.پيشينه تاريخي تعزيه
تعزيه از نظر لغت به معني(اظهار همدردي, سوگواري و تسليت) است, ولي به عنوان شكلي از نمايش ريشه در اجتماعات و مراسم يادكرد شهادت امام حسين(ع) در ايام محرم دارد و در طول تكامل خود بازنمايي محاصره و كشتار صحراي كربلا محور اصلي آن بوده و هيچ گاه ماهيت مذهبي اش رااز دست نداده است. از آنجا كه شيعيان شهادت امام حسين (ع) را عملي مقدس و رهايي بخش مي دانستند, اجراي مراسم محرم را نوعي تلاش به سوي نجات و فلاح به حساب مي آوردند, بعدها نيز پنداشتند كه مشاركت در نمايشهاي تعزيه, خواه در رديف بازيگران, خواه تماشاگران, آنان را از شفاعت حسين(ع) در روز قيامت بهره مند خواهد ساخت.
مردم فلات ايران, به طرز خاصي پذيراي مذهب تشيع بوده اند, بنابه يك افسانه ايراني, دختر آخرين پادشاه سلسله ساساني, در تهاجم مسلمانان به اسارت برده شد و به زوجيت حسين(ع) در آمد. مراسم سالانه سوگواري ماه محرم, از دير باز با شكوه و سوگنوا همراهي مي شد و تماشاگران, كه در امتداد گذرگاهها صف مي كشيدند, برسينه مي زدند و در حالي كه دسته عزاداران از كنارشان مي گذشت فرياد مي زند حسين حسين شاه شهيدان حسين.
در همان زمان كه مراسم محرم در دوره حكومت صفوي رشد و توسعه مي يافت شكل مهم و معروف ديگري از نمايش مذهبي پديد آمد كه نقل نمايشي زندگي و اعمال, رنج و مرگ شهيدان شيعه بود. موضوع اين نمايش در اساس, هرچند هم اندك, هميشه در ارتباط با واقعه كربلا بود, اين داستانها از كتابي فارسي به نام روضه الشهداء يا (بهشت شهيدان) گرفته مي شد و از اوايل سده شانزدهم به بعد در ميان شيعيان به گونه اي گسترده انتشار يافت.
روضه خواني, يا قرائت كتاب روضه الشهداء برخلاف اجتماعات محرم ساكن بود, نقال (ذاكر, مداح, … – م). معمولاً برمنبر يا سكويي بلند مي نشست و تماشاگران, در پيش پا پيش به صورت نيم دايره گرد مي آمدند.
بزودي خواندن روضه الشهداء براي طرح ماجرا و دستمايه نقالان حرفه اي كه با خلاقيت درباره رنج و اعمال بعضي از قهرمانان شيعه في الداهه سخن مي راندند, آغاز مي شد, نقال باانتخاب وقايع و تنظيم صداي خود مي توانست احساسات تماگرانش را تهييج و متاثر سازد و در آنها وحدت احساس فراوان به وجود آورد.
قريب دويست و پنجاه سال دسته گرداني هاي محرم و روضه خواني در كنار هم بودند, هر يك پيچيده تر و در عين حال پيراسته تر و تئاتري تر مي شد تا اين كه در نيمه سده هجدهم به هم پيوسته و به اين ترتيب شكل نمايشي (دراماتيك) جديدي به نام تعزيه خواني, يا به قول عوام تعزيه به وجود آمد.
با سازش ميان دسته هاي سيار و روضه خواني ساكن, تعزيه ابتدا در چهار راهها با تاثر عظيم برگزار مي شد. يادكرد قهرمانان از دست رفته مدتهاي مديد جزء مهمي از فرهنگ ايراني را تشكيل مي داد, پيام رهايي از طريق فدا شدن به گونه اي همسان در افسانه هاي ماقبل اسلامي, چون مرگ سياوش و نيز مراسم آييني آدونيس و تموز در فرهنگ بين النهرين باستان وجود داشت. در سده دهم ميلادي اجتماعات ماه محرم بخوبي متشكل شد. ابن اثير, مورخ معتبر, از شماره عظيم شركت كنندگان, با چهره هاي سياه شده و موهاي پريشيده سخن مي گويد كه گرداگرد شهر بغداد مي گشتند و در مراسم محرم به سينه مي زدند و اشعار حزن انگيز مي خواندند, اين در زماني بود كه سلسله ايراني آل بويه بر بغداد حكومت داشت.
در نخستين سالهاي سده شانزدهم, زماني كه ايران _ در عهد سلسله صفوي, چون گذشته همواره نيروي فرهنگي قدرتمندي بود_ بار ديگر به قدرتي سياسي تبديل شد, تشيع مذهب رسمي كشور شناخته شد و از آن براي متحد ويكپارچه كردن كشور, به ويژه در برابر عثماني هاي متجاوز و ازبك ها كه هواخواه مذهب تسنن بودند, استفاده شد.
مراسم محرم, حمايت و تشويق دربار را جلب كرد, يادكرد شهادت امام حسين(ع) به صورت عملي ميهن پرستان در آمد. گزارشهاي متعددي از اجتماعات مزبور كه غالباً توسط فرستادگان سياسي اروپا, مبلغان, بازرگانان و سياحان به ثبت رسيده از اشخاصي سخن مي گويند كه ملبس به جامه هاي رنگا رنگ به طور منظم پياده روي مي كردند. يا سوار بر اسب ها و شترها, باز آفريننده وقايعي بودند كه به آخرين واقعه حزن انگيز كربلا ختم مي شد. تصوير زنده تكيه پاره شده و در خون تپيده و سر از پيكر جدا, بر ارابه ها گردانده مي شد. نبردهاي ساختگي توسط صدها تن از عزاداران ملبس به جامعه همگون و مسلح به

تحقیق, تاریخچه, و, قدمت, استفاده, از, نمادهای, عاشورا

دانلود مستقیم فایل

فایل تحقیق انقلاب عاشورا – به روز شده

انقلاب عاشورا
نه عاشوراي سال 61 هجري تا به امروز (1354) سال مي گذرد. گذر بينش از يك هزاره، از تلألوء و جلوه و عمق عاشورا نه تنها كاسته است كه بر عكس، هر ماه و سالي كه مي گذرد. عاشورا قلمروي گسترده تر و عمقي بيشتر پيدا مي كند. انگار آفتاب آينه دار عاشوراست طليعه اش در پگاه، تابش تندش در نيمروز و نيز غروب خونينش يادآور عاشورا است:
و علي الدهر من دماء الشهيدين علي و نفجله شاهدان
فهما في اواخر الليل فجرا ن و في اولياته شفقان
ثبت في قميصه ليحيي ال حشر مسهيا الي الرحمان
بر چهره روزگار، از خون دو شهيد، علي و فرزندش، دو شاهد نقش بسته است. آن دو شاهد، در پايان سياهي شب، سرخي فجر است و در آغاز آن شفق خونرنگ. اين سرخي بر پيراهن او نقش شده است، تا در روز قيامت بر خداي همان دادخواهي كند.
سپيدي فجر گواه پاكي و طراوت جان و نگاه شهيدان عاشوراست و سرخي شفق آينه خون آنان. اينكه گفته شده است كل يوم عاشورا انگار آفتاب كينه دار همين حقيقت است. روز به اعتيار طلوع و غروب آفتاب تحقق مي يابد و آفتاب با عاشورا آميخته است. طلوع آفتاب از شرق است. و مشرق و مغرب. يخي سرزميني كه در آن زندگي مي‌كنيم. گويي تداوم كه بدانست كه كل ارض كربلا. در اين زمانه و زمينه، در كدام جهت و غايب ايستاده ايم؟ چه نسبتي با عاشورا داديم؟ آفتاب عاشورا بر ذهنيت و زندگي و جام جان ما چگونه مي تابد؟ در روزگاري زندگي مي كنيم كه محور و ميزان حركت ما، انقلاب اسلامي است و انقلاب اسلامي عمق هويت و اعتبارش به سرچشمه عاشورا ربطي وثيق دارد.
علاوه بر آن سرزمين ما، ايران نيز، هويت شيعي دارد و اين هويت شاخصه اش عاشوراست. روزي كه همه مردم، سياه پوش، با چهره هاي غمزده و چشمان اشكبار بر خيابانها و ميدانها مي آيند و با صداي زنجير و سنج و طبل و شيپور عاشورا را فرياد مي‌
كنند…
در روز عاشوراي سال 61 هجري امت اسلامي ساكت و رخوت زده و منزوي بودند. آنها خود سپاه ستم بودند و بر روي امام حسين(ع) و ياران و خانواده او تيغه كشيدند. بر پيكر شهيدان اسب تازيدند. سرهاي شهيدان را بر نيزه ها زدند و در شهرها گرداندند. نه حسرتي خوردند و نه اندوهي، حتي شادماني هم كردند.
صداي گريه مردم، امواج بي پايان اشك كه از دل درياي آنان مي جوشد. آه هاي عميقي كه دو عاشورا از آتشفشان قلب مردم شعله مي كشد. با روشن ترين زبان و زلال ترين واژگان مي گويد كه عاشورا زنده است. ابرهاي سياه تحريف و تزوير را از چهره اسلام مي زدايد و عمق قساوت ستم را مي نماياند.
هر چند اگر سخن به تكرار هم گفته شود عاشورا آنچنان سرشار از سراوت و سرزندگي است كه اگر هر روز و شب نيز از آن گفتگو شود، از تازگي و لطفش كاسته نمي شود. به قول حافظ:
از آستان پير مغان سر چرا كشيم دولت در اين سر او گشايش در اين در است
يك قصه بيش نيست غم عشق وين عجب كز هر زبان كه مي شنوم نامكه راست
در انقلاب عاشورا تمركز پژوهشي و بررسي برخورد واقعه عاشورا و زمينه هاي گوناگون آن است.
واژة «انقلاب را از اين جهت برگزيده اند كه عاشورا در حقيقت امر چهره اسلام و جامعه اسلامي و ساختار حكومت بني اميه را دگرگون نمود؛ دگرگئني در عمق ريشه ها. هيچكس مثل امام

تحقیق, انقلاب, عاشورا

دانلود مستقیم فایل

فایل تحقیق در مورد سه رکن عاشورا،غدیر،انتظار – به روز شده

سرآغاز
اگر نگاهی دقیق و جامع به مکتب اسلام داشته باشیم ، به اهمیت سه رکن از ارکان و پایه های مکتب می رسیم یعنی سه موضوع غدیر ، عاشوراء و انتظار م جدا کنیم ، دیگر از اسلام چیزی باقی نمی ماند و همین است که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران فرمودند : محرّم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است .
به راستی که در غدیر ، امامت شیعه رقم خورده است و در عاشوراء قیام شیعه در برابر ظلم ها به وقوع پیوسته است و با انتظار ، منتظر قیام دیگری در برابر تمام یزیدیانِ شرق و غرب هستیم و منتظر نجات نسل آدمی و تمام هستی از غربت دوری امام و رهبر آگاه و آزاد خویش ، مهدی فاطمه .
غدیر سرآغاز زعامت ، ولایت و حکومت امام معصوم است تا انسانها را به سر منزل مقصود هدایت کند ولی با خیانت مسلمان مآب های صدر اسلام ، حق زعامت امام معصوم ، غصب گردید تا آنجا که مقام امامت را در عاشورائی خونین ، با همراهان خویش ، به شهادت رساندند… راستی که اگر حقّ علی را نمی گرفتند ، چگونه جرأت می کردند که حسین و یارانش را آنگونه شهید کنند…
امروز و اما ، امروز منتظر عاشورائی دیگر هستیم آن هم به رهبری فرزند حسین – عَلَیْه السَّلام- مهدی فاطمه ، تا غدیر را به جایگاه خویش برگردانیم و آن پیمان صادقانه را ببندیم……
راستی که عاشوراء انتظاری محقق شده است و انتظار عاشورائیست محقق نشده برای پیوندی دوباره با غدیر …
امام باقر- عَلَیْه السَّلام- فرمودند :
قائم … روز عاشوراء ، روزی که حسین در آن روز به شهادت رسیده ، خروج می کند. 1
و باز در روایت آمده که:
حضرت مهدی- عَلَیْه السَّلام- بعد از ظهور ، انتقام غصب جایگاه امامت و ظلمی که به اهل بیت رسول خدا – صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم- شد ، را می گیرند 2 و چه مرتبط است آن خروج در روز عاشورا و این انتقام با عاشورا و غدیر و چه زیباست انتظار ظهور حجت خدا…
اما در زمینه سازی ظهور حضرت چه افرادی ، نقش مهمّی را ایفا می کنند؟ با بررسی بعضی از روایات انتظار ، به این نتیجه می رسیم که توجه و اعتماد اولیاء دین از میان ملت ها به ملت و کارگزاران شیعة ایرانی متمرکز شده است ، چنانکه می خوانیم که :

1- بحار الانوار ، ج 95 ، ص 190 .
2- همان ، ج 53 ، ص 14 ، حدیث مفصّل مفضل بن عمر
« اشعث بن قیس از سران منافقین ، روزی در حالی که جماعت ایرانیان ، به دور حضرت علی- عَلَیْه السَّلام- حلقه زده بودند ، با شکستن جماعت ، خود را به ایشان رسانید و گفت: این سرخ رویان که اطراف شما را گرفته اند و نزدیک شما نشسته اند ، بر ما چیره شده اند . حضرت سکوت کرده و سر به زیر افکنند. در حالی که پای بر منبر می کوبیدند و بعد فرمودند: کدام یک از آن شکم پرستان بی شخصیت مرا معذور می دارد و حکم به انصاف می دهد، که برخی از آنان مانند الاغ در رختخواب خود می غلطند و دیگران را از پند آموختن محروم می کنند . آیا مرا امر می کنی آنان را طرد کنم ، هرگزنخواهم کرد چون در این صورت از زمرة جاهلان خواهم بود ، اما سوگند به خدایی که دانه را شکافت و بندگانش را آفرید ، اینان حتماً شما را برای برگشت مجدد به آئین تان سرکوب می کنند همانگونه كه شما آنان را در آغاز برای پذیرش این آئین سرکوب نمودید . » 1
اما در ادامه آنچه به عنوان سؤال مطرح می شود این است که با توجه به اینکه انتظار نوعی عمل است نه حالت – که پیامبر اکرم – صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم- فرمودند : «اَفْضَلُ اَعْمَالَ اُمَّتِی اِنْتظارُ الْفَرَج » 2 – ، برای ظهور حضرت ، منتظرِ

1- شرح نهج البلاغة ابن ابی حدید ، ج 20 ، ص 284 .
2- بحارالانوار ، ج 50 ص 317 .
واقعی چه اعمالی را باید انجام دهد؟ آیا می شود برای این کار مهم به کارهای جزئی و جمع های کوچک بسنده کرد؟ مشخص است ، با توجه به مقدس ومهم بودن این هدف ، یعنی « زمینه سازی ظهور حضرت » نمی توان به کارهای جزئی بسنده نمود . آنجایی که از یک سو رسول خدا – صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم- برای رساندن مردم به یک حکومت جامع و عادل اسلامی ، غدیر را از جانب خدا هدیه می آورد و حسین – عَلَیْه السَّلام- برای این مهم نه تنها سر ، بلکه همة عزیزانش را می دهد، و از سوی دیگر مخالفان و دشمنان منجی عالَم ، با کاری سازمان یافته و جهانی در صدد خشکاندن این درخت سبز و محکم 3 هستند ، آیا ما می توانیم فقط به دعای ندبه ، دعای فرج و … بسنده کنیم ، و حال اینکه فرزندان و جگر گوشه های ما در طرح کثیف دشمنان قرار گرفته اند؟!!
3-در این جزوه نمونه ای از فعالیتهای استعمارگران و صهیونیسم ذکر گردیده است.
در این زمان که دشمنان در صدد جدا کردن انسان ها از مکتب مهدوی هستند،
چرا ما در صدد گسترش جهانی این مکتب نباشیم و انسانها را با زلالی این مکتب آشنا نکنیم ؟؟؟
لذا برای این هدف یعنی « جهانی کردن فرهنگ انتظار و مهدویت » ضرورت دارد که کاری سازمان یافته را طراحی کنیم و پله های عمل را گام به گام با عنایت حضرت طی نماییم و به فراهم شدن این هدف که قطعی و ضروری است، سرعت بخشیم چرا که این هدف چه بخواهیم و چه نخواهیم تحقق پیدا می کند .
« به امید آن روز که او بیاید و جهان را از غربت نجات بخشد. »
آنچه در این جزوه می آید ، پاسخی است به سؤالات ذیل :
1) ريشة عقب ماندگی علمی و معنوی مسلمین ، و برنامه ها و فعالیت های دشمنان در این راستا چیست؟
2) در قبال برنامه های دشمنان ، ما چه کرده ایم و با چه کمبودهایی مواجه هستیم؟
3) روایات خاندان پیغمبر اکرم – صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم- ، برای زمینه سازی ظهور امام زمان ، ما را به چه سمت و سویی هدایت می کند؟
4) یاوران حضرت به شهادت روایات ، چه خصوصیاتی باید داشته باشند و چه نقشی را باید ایفا کنند؟
5) و بالاخره تعریف سازمان و سیستم چیست ، و کیفیت ارزیابی فعالیت های سازمانی ، چگونه است؟

« راز عقب ماندگی مسلمین و نقش دشمنان »

از ظلمی که به امامت شده گفتیم و از شهادت امام در عاشورا …
به راستی ، ریشة عقب ماندگی مسلمین در علم و معنویت و ریشة ظلمی که امروزه نه تنها به مسلمین بلکه به نسل آدمی می شود و خلاصة کلام ریشة غربت نسل آدمی در جهان امروز، همان ظلمی است که به مقام امامت شد . آنجا که امیرالمؤمنین – عَلَیْه السَّلام- را به عنوان امام نپذیرفتند و غدیر را از مسیر اصلی خود ، منحرف کردند. اما در ادامه عواملی به عقب ماندگی و انحطاط مسلمین ، سرعت بخشید و از این انحراف و از این آب گل آلود استفاده نمود ، که در ادامه به ذکر آنها می پردازیم.
آنچه کارشناسان به عنوان علل عقب ماندگی مسلمین ، ذکر نموده اند ، عبارت است از:
1) فقر اقتصادی ، 2) بی سوادی ، 3) جنگ جهانی اول و دوم ، 4) اختلاف و انحراف مذهبی در درون مسلمین توسط خود مسلمین ، 5) اختلاف و انحراف مسلمین توسط استعمار ، 6) آموزه های انحرافی و ساختگی از دین بین مسلمین مثل : مذمت دنیا به عنوان مذمت دنیاپرستی و عدم تفکیک بین استفادة بهینه از دنیا و بین مفهوم دنیاپرستی ، 7) انحراف در معنا و منظور الفاظی مثل زهد ، تقدیر و سرنوشت ، توکل و … ، 8) تفکر سکولاری و جدایی بین دین و سیاست تا آنجا که حتی بعضی این تئوری را مطرح نمودند که علی – عَلَیْه السَّلام- رهبریت دینی و ابوبکر رهبریت سیاسی مسلمین را بر عهده داشت. ، 9) این تفکر که صحابة پیامبر و یا بزرگان امّت اسلامی اگر هم خطائی کرده اند ، بر آنها نباید خرده گرفت بلکه کوشش خود را کرده اند، اما خطائی هم شده است که این خطا بر حقانیت آنها ضربه ای وارد نمی کند و هیچ کدام از صحابة پیامبر از این قانون مستثنی نیستند حتی معاویه و لذا تقدّس آنها محفوظ است و احترام آنها لازم و لذا در مورد اصحاب پیغمبر گفتند که : « اِجْتَهَدَ وَ اَخْطَأَ » ، فلان صحابی کوشش کرده و اجتهاد داشته است هر چند به خطا رفته باشد. ، 10) و بالاخره اخلاق خود مسلمین که همّت و خلاّقیت را در پیشبرد زندگی فردی و اجتماعی آنچنان که باید به کار نبستند 1 و مواردی دیگر.
اما مهم ترین علت در میان عوامل ، دلبستگی مسلمین به دنیا و بیزاری از مرگ است . که رسول خدا – صَلَی اللهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّم- فرمودند:
« دیری نخواهد پایید که اقوام غیر مسلمان به سویتان یورش خواهند برد، همچون یورش گرسنگان به سفرة غذا .

1) جلد کتاب در فرهنگ آرماگدون نوشته اند ( سخنرانی استاد افقهی ، جلسات صهیونیسم شناسی ، تاریخ 14/ 5/ 84 )

سؤال شد که : یا رسول الله ، آیا ما در آن هنگام جمعیت کمی خواهیم بود ، فرمودند:
بلکه تعدادتان زیاد است اما ضعیف و ناتوان ، و خداوند ترس از شما را ، از دلهای دشمنانتان خارج خواهد نمود و در دل ها وهن خواهد دمید ، سؤال شد : وهن چیست؟ فرمودند: دلبستگی به دنیا و بیزاری از مرگ .»
به راستی آنجا که حق امیرالمؤمنین و به عبارتی روشن تر ، حقّ تمام امّت و تمام جهان را غصب نمودند دلیلی غیر از دلبستگی به دنیا داشته است ؟!!!
در اين ميان و در ايجاد عوامل عقب ماندگی مسلمین ، دست استعمار برای کم رنگ کردن فرهنگ اسلام ناب و شیعة اَثنا عشری ایرانی یعنی شیعه ای که در مقابل استعمار نه سکوت بلکه قیام می کند ، بسیار آلوده است و همین قیام علت دشمنی استعمار با شیعة اَثنا عشری ایرانیست. در کتاب شیعیان عرب ، مسلمانان فراموش شده می خوانیم که « شیعیان عرب ، با شیعیان ایران همسویی نداشته و با آمریکا دشمنی ندارند » و یا در مقالة پروفسور برنارد لوئین آمده که :
« سنّی گری عبارت است از همراهی با وضع موجود و نظام حاکم و شیعه گری عبارت است از: مخالفت با وضع موجود و نظام حاکم و نیز شیعیان اعتقاد دارند که تمامی دولت های اسلامی از زمان قتل علی بن ابی طالب تا به امروز ، نا مشروع و یا در امیدوار کننده ترین صورت آن ، موقّت بوده اند و تاریخ ، مسیر اشتباه در پیش گرفته است . »
بعضی از جامعه شناسان غربی روی کار آمدن دولت های غیر دینی را تنها راهکار عقب ماندگی مسلمانان می دانند.
به راستی که شیعیان مجاهد با مرکزیت ایران مهم ترین دشمن استعمار و یهود صهیونیسم و مسیحیت صهیونیسم هستند و چرا چنین نباشد در حالی که یهود فقط خود را خلیفة زمین می داند و می خواهد با زمینه سازی جنگ نهایی یعنی جنگ آرماگدون بر

تحقیق, در, مورد, سه, رکن, عاشورا,غدیر,انتظار,

دانلود مستقیم فایل

فایل تحقیق فلسفه قیام عاشورا – به روز شده

فلسفه قیام عاشورا

الف:بیعت خواستن یزید از امام حسین
در حادثه كربلا ما به مسائل زیادی بر می خوریم در یك جا سخن از بیعت خواستن یزید از امام حسین و امتناع امام از بیعت، در یكجا دعوت مردم كوفه از امام حسین و پذیرفتن امام ولی در جایی بدون توجه به مسئله بیعت و بدون توجه به درخواست دعوت كوفیان حضرت حسین (ع) از اوضاع حكومت انتقاد می كند. از فساد و حرام خواریها و ظلم و ستم انتقاد می كند و اینجا امر به معروف و نهی از منكر را لازم می بیند.
البته حقیقتاً باید گفت همه این سه مورد تاثیر داشته است چون پاره ای از عكس العملهای امام بر اساس امتناع از بیعت پاره ای بر اساس دعوت مردم كوفه و پاره ای بر اساس مبارزه با منكرات و فسادهای آن برهه از زمان صورت گرفته است. حال باید دید دو عامل اصلی قیام چه بوده است. و باید دید كدام عامل تاثیری به سزایی داشته است.
توضیح عكس العمل اول را همه شنیده ایم كه معاویه با چه وضعی به حكومت رسید وقتی اصحاب امام حسن مجتبی (ع)، آنقدر سستی كردند امام یك قرارداد موقت با معاویه امضاء كردند در مفاد این صلحنامه آمده بود كه بعد از مرگ معاویه مقام خلیفه مسلمین به امام حسن برسد و اگر ایشان به شهادت رسیده بودند به برادرش امام حسین منتقل شود برای همین معاویه امام حسن مجتبی را مسموم نمودند تا مدعایی نماند و خود معاویه می خواست حكومت را به شكل سلطنت و موروثی در بیاورد. تا زمان معاویه ، مسئله خلافت و حكومت یك مسئله موروثی نبود و فقط دو طرز تفكر بود:
الف: یك طرز تفكر كه خلافت، فقط شایسته كسی است كه پیغمبر او را منصوب كرده باشد.
ب: یك طرز تفكر دیگر این بود كه مردم حق دارند خلیفه ای برای خودشان انتخاب كنند و این مسئله در میان نبود كه یك خلیفه برای خود جانشین معین كند اما تصمیم معاویه از همان روزهای اول این بود كه نگذارد خلافت از خانه اش خارج شود ولی خود معاویه احساس می كرد این كار فعلا زمینه مساعدی ندارد و كسیكه او را به این كار تشویق و تشجیع نمود مغیره بن شعبه (لعنه ا…) بود چون مغیره خودش طمع حكومت كوفه را داشت مغیره همان شخصی بود كه با غلاف شمشیر به پهلوی خانم زهرا (س) زد و همان مغیره ای كه قبلا هم حاكم كوفه بوده است و از اینكه معاویه او را عزل نموده بود ناراحت بود. برای همین مغیره به شام رفت و به یزیدبن معاویه گفت نمی دانم چرا معاویه درباره تو كوتاهی می كند دیگر معطل چیست؟ چرا تو را جانشین خودش نمی كند یزید گفت پدر فكر می كند این قضیه عملی نیست مغیره گفت عملی است چون هر چه معاویه بگوید مردم شام

تحقیق, فلسفه, قیام, عاشورا

دانلود مستقیم فایل

تحقیق, تاریخچه, و, قدمت, استفاده, از, نمادهای, عاشورا

بسم رب الشهداء و الصدیقین

تاریخچه و قدمت استفاده از نمادهای عاشورا
1-1.پيشينه تاريخي تعزيه
تعزيه از نظر لغت به معني(اظهار همدردي, سوگواري و تسليت) است, ولي به عنوان شكلي از نمايش ريشه در اجتماعات و مراسم يادكرد شهادت امام حسين(ع) در ايام محرم دارد و در طول تكامل خود بازنمايي محاصره و كشتار صحراي كربلا محور اصلي آن بوده و هيچ گاه ماهيت مذهبي اش رااز دست نداده است. از آنجا كه شيعيان شهادت امام حسين (ع) را عملي مقدس و رهايي بخش مي دانستند, اجراي مراسم محرم را نوعي تلاش به سوي نجات و فلاح به حساب مي آوردند, بعدها نيز پنداشتند كه مشاركت در نمايشهاي تعزيه, خواه در رديف بازيگران, خواه تماشاگران, آنان را از شفاعت حسين(ع) در روز قيامت بهره مند خواهد ساخت.
مردم فلات ايران, به طرز خاصي پذيراي مذهب تشيع بوده اند, بنابه يك افسانه ايراني, دختر آخرين پادشاه سلسله ساساني, در تهاجم مسلمانان به اسارت برده شد و به زوجيت حسين(ع) در آمد. مراسم سالانه سوگواري ماه محرم, از دير باز با شكوه و سوگنوا همراهي مي شد و تماشاگران, كه در امتداد گذرگاهها صف مي كشيدند, برسينه مي زدند و در حالي كه دسته عزاداران از كنارشان مي گذشت فرياد مي زند حسين حسين شاه شهيدان حسين.
در همان زمان كه مراسم محرم در دوره حكومت صفوي رشد و توسعه مي يافت شكل مهم و معروف ديگري از نمايش مذهبي پديد آمد كه نقل نمايشي زندگي و اعمال, رنج و مرگ شهيدان شيعه بود. موضوع اين نمايش در اساس, هرچند هم اندك, هميشه در ارتباط با واقعه كربلا بود, اين داستانها از كتابي فارسي به نام روضه الشهداء يا (بهشت شهيدان) گرفته مي شد و از اوايل سده شانزدهم به بعد در ميان شيعيان به گونه اي گسترده انتشار يافت.
روضه خواني, يا قرائت كتاب روضه الشهداء برخلاف اجتماعات محرم ساكن بود, نقال (ذاكر, مداح, … – م). معمولاً برمنبر يا سكويي بلند مي نشست و تماشاگران, در پيش پا پيش به صورت نيم دايره گرد مي آمدند.
بزودي خواندن روضه الشهداء براي طرح ماجرا و دستمايه نقالان حرفه اي كه با خلاقيت درباره رنج و اعمال بعضي از قهرمانان شيعه في الداهه سخن مي راندند, آغاز مي شد, نقال باانتخاب وقايع و تنظيم صداي خود مي توانست احساسات تماگرانش را تهييج و متاثر سازد و در آنها وحدت احساس فراوان به وجود آورد.
قريب دويست و پنجاه سال دسته گرداني هاي محرم و روضه خواني در كنار هم بودند, هر يك پيچيده تر و در عين حال پيراسته تر و تئاتري تر مي شد تا اين كه در نيمه سده هجدهم به هم پيوسته و به اين ترتيب شكل نمايشي (دراماتيك) جديدي به نام تعزيه خواني, يا به قول عوام تعزيه به وجود آمد.
با سازش ميان دسته هاي سيار و روضه خواني ساكن, تعزيه ابتدا در چهار راهها با تاثر عظيم برگزار مي شد. يادكرد قهرمانان از دست رفته مدتهاي مديد جزء مهمي از فرهنگ ايراني را تشكيل مي داد, پيام رهايي از طريق فدا شدن به گونه اي همسان در افسانه هاي ماقبل اسلامي, چون مرگ سياوش و نيز مراسم آييني آدونيس و تموز در فرهنگ بين النهرين باستان وجود داشت. در سده دهم ميلادي اجتماعات ماه محرم بخوبي متشكل شد. ابن اثير, مورخ معتبر, از شماره عظيم شركت كنندگان, با چهره هاي سياه شده و موهاي پريشيده سخن مي گويد كه گرداگرد شهر بغداد مي گشتند و در مراسم محرم به سينه مي زدند و اشعار حزن انگيز مي خواندند, اين در زماني بود كه سلسله ايراني آل بويه بر بغداد حكومت داشت.
در نخستين سالهاي سده شانزدهم, زماني كه ايران _ در عهد سلسله صفوي, چون گذشته همواره نيروي فرهنگي قدرتمندي بود_ بار ديگر به قدرتي سياسي تبديل شد, تشيع مذهب رسمي كشور شناخته شد و از آن براي متحد ويكپارچه كردن كشور, به ويژه در برابر عثماني هاي متجاوز و ازبك ها كه هواخواه مذهب تسنن بودند, استفاده شد.
مراسم محرم, حمايت و تشويق دربار را جلب كرد, يادكرد شهادت امام حسين(ع) به صورت عملي ميهن پرستان در آمد. گزارشهاي متعددي از اجتماعات مزبور كه غالباً توسط فرستادگان سياسي اروپا, مبلغان, بازرگانان و سياحان به ثبت رسيده از اشخاصي سخن مي گويند كه ملبس به جامه هاي رنگا رنگ به طور منظم پياده روي مي كردند. يا سوار بر اسب ها و شترها, باز آفريننده وقايعي بودند كه به آخرين واقعه حزن انگيز كربلا ختم مي شد. تصوير زنده تكيه پاره شده و در خون تپيده و سر از پيكر جدا, بر ارابه ها گردانده مي شد. نبردهاي ساختگي توسط صدها تن از عزاداران ملبس به جامعه همگون و مسلح به

دانلود مستقیم فایل